কবিতা
কবিতা

এবুকু হেঁপাহ

এবুকু হেঁপাহ ✍ ৰূপজ্যোতি চাংমাই  বুকুত বাৰিষা নামিলেই তোমাৰ মৰুভূমি পথাৰখনলৈ মনত পৰে এদিন তুমি কঠিয়া ৰঙৰ শাৰী…

byAdmin
কবিতা

শেষত

শেষত ঈশ্বৰৰ দেশতে মানুহ হ’ব নোৱাৰিলো  দুহাত মেলিও আৱেগবোৰ বুকুতে ৰাখিলো, বিপন্ন সময়ৰ শেষত  কি দি যাম বসন্তৰ এ…

byAdmin
কবিতা

তেজীমলা

✍   নিভা গগৈ তেজীমলাৰ ৰিহাত পকা অঙঠা মেখেলাত নিগনিৰ কঠিন দাঁতৰ নিচান আই লঘোনে থাকিম মই ঢেঁকীৰ চাবত মূৰটো কি…

byAdmin
কবিতা

মহাকাব্যৰ দৰে

✍ ৰাজশ্রী বৰগোহাঁই মহাকাব্যৰ দৰে এই নাট মহাকাব্যৰ দৰে, সংগ্ৰাম আৰু সংঘৰ্ষৰ বিষাদগাঁথা। কেতিয়াবা দেখা পাওঁ দ…

byAdmin
কবিতা

তুমি নাহিলে

✍ ৰূপজ্যোতি চাংমাই ১৯/০২/২০২০ তুমি নাহিলেও আজি বুকুৰ বিষাদ লুকুৱাই পালশৰ ৰং মোৰ কলিজাত সানিব …

byAdmin
কবিতা

মোৰ কবিতা নুবুজা ছোৱালী জনী

✍️ প্ৰাণদ্বীপ বৰগোহাঁই মোৰ কবিতা নুবুজা ছোৱালী জনী কাঁচিয়লি ৰদৰ পৰশত মলয়াৰ ফাগুনী জনী হৈ এদিন আহিছিল…

byAdmin
কবিতা

হয়! এইয়াইতো শীত

✍ অভিজিত মাৰ্ঘেৰিটা বৰণহীন বতাহৰ বুকুত এচমকা হিমসিক্ত নিয়ৰৰ দলিচা সূৰ্য্যাদয়ৰ ৰঙা বেলিৰ পৰশত …

byAdmin
কবিতা

যাত্ৰী আমি সময়ৰ

✍ ৰূপজ্যোতি চাংমাই ৰেলগাড়ীৰ প্ৰতিটো গতি যেন জীৱনৰ দুৰ্বাৰ গতি ! শৈশৱৰ ধেমালি, কান্দোন অৰ্থবা যৌৱনৰ চ…

byAdmin
কবিতা

আশা

✍ মনোজ বৰগোহাঁই কাষৰ কাটি পোনাই লৈছো পথৰোৱা আলি৷ কালিলৈ নভুঁই,নবৌ হঁতো আহিব বোলে৷ কামনাআৰ্ত গেলাবোক…

byAdmin
কবিতা

অনিৰুদ্ধ

✍ মনোজ বৰগোহাঁই মই অনিৰুদ্ধ, প্ৰত্যাহ্বান নজনাবা অনুৰাধা৷ এতিয়াও মাতাল কৰিব পাৰো, তোমাক মোৰ শব্দৰে৷ …

byAdmin
কবিতা

অনুভৱ

✍ ৰিতুৰাজ বৰুৱা চিপ  চিপকৈ পৰিছে বাৰিষাৰ বৰষুণ টিক টিককৈ বাজিছে ৰুমৰ ঘড়ীবোৰ। নিজান-নিস্তব্ধ …

byAdmin
কবিতা

মনৰ অৱস্থা

✍ ৰিতুৰাজ বৰুৱা যেতিয়া তুমি আছিলা সকলো ঠিকেই আছিল। ভাল লাগিছিল কৃষ্ণচূড়াৰ গোন্ধ, ভাল লাগিছিল ম…

byAdmin
কবিতা

কাহিনী মোৰ

✍ ৰিতুৰাজ বৰুৱা সপোন সপোন যেন লগা সুখ-দুখ আনন্দেৰে ভৰা কাহিনী মোৰ। কোনো কাল্পনিক গল্পৰ দৰে তোম…

byAdmin
কবিতা

দিঠক

✍ অভিজিত মাৰ্ঘেৰিটা হাঁহিয়ে উৰুৱালে অপেক্ষাৰ ধূলিজাকক ... উজ্বীবিত হৈ উজ্বলিল শলঠেকত নিশ্চুপ,নিস্…

byAdmin
কবিতা

বিজয় কিৰিতি

✍ ৰূপজ্যোতি চাংমাই যেনেকৈ সৰু-বৰ নৈ সাগৰত গৈ একত্ৰিত হ’য় তেনেকৈয়ে আৰ্য, অনাৰ্য্য, অষ্টিক- মঙ্গোলীয় …

byAdmin
কবিতা

কাকচাং

✍ অভিজিত মাৰ্ঘেৰিটা প্ৰকৃতিৰ কি মায়া সুউচ্চ  শিলাময় পাহাৰেদি নিগৰি নিগৰি বৈ আহে নিজৰাৰ শীতল ফতিক পান…

byAdmin
কবিতা

উন্মাদ দীঘলঠেঙীয়া

✍অভিজিত মাৰ্ঘেৰিটা দুপৰীয়াৰ পৰা সন্ধিয়ালৈকে ভিৰাৰ ভৰ পোৱা কান্ধ দুখনে অবশেষত শাওনৰ প্ৰখৰ ৰদৰ কৰ্ম…

byAdmin
কবিতা

সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ মানব

✒️অভিজিত মাৰ্ঘেৰিটা হে মান্যবৰ.... আপোনালোক জ্ঞানৰ পাহাৰৰ সুউচ্চ চূড়া আপোনালোকৰ জ্ঞানৰ পৰশতেই পৈণত …

byAdmin
Load More
That is All